با ارائه اولين استاندارد مديريت امنيت اطلاعات، نگرش سيستماتيک به مقوله ايمن‌سازی فضای تبادل اطلاعات شکل گرفت. بر اساس اين نگرش، تامين امنيت فضای تبادل اطلاعات سازمان ها، دفعتا مقدور نمي‌باشد و لازم است اين امر بصورت مداوم در يک چرخه ايمن‌سازي شامل مراحل طراحي، پياده‌سازي، ارزيابي و اصلاح، انجام گيرد. براي اين منظور لازم است هر سازمان خدمات شبکه بر اساس يک متدولوژي مشخص، اقدامات زير را انجام دهد: 1- تهيه طرح‌ها و برنامه‌هاي امنيتي موردنياز سازمان 2- ايجاد تشکيلات موردنياز جهت ايجاد و تداوم امنيت فضاي تبادل اطلاعات سازمان 3- اجراي طرح‌ها و برنامه‌هاي امنيتي سازمان و در نهايت اقدام به پياده سازي سيستم مديريت امنيت اطلاعات نمايد . 1 چالش هاي منجر به شکست پروژه ISMS پياده سازي هر سيستم مديريتي در يک سازمان با موانعي روبروست. گاه اين موانع آن چنان جدي است که عملا پياده سازي سيستم را غير ممکن مي سازد. به هر حال بايد در نظر داشت که مي توان با شناخت چالش ها و اقدام در جهت بر طرف سازي آنها مسير را در حرکت به سمت آن هموار کرد. مهمترين موانع پيش رو در پياده سازي ISMS عبارتند از : 1-1 مشکلات مديريتی • عدم ثبات مديران در سازمان ها هميشه از مشکلات اساسي در پروژه ها مي باشد .اين تغييرات از لايه مديران مياني تا لايه مديريت کلان سازمان، مي تواند صورت گيرد. • عدم تعهد مديريت - تعهد مديريت اصلي ترين بحث در شکل گيري ISMS مي باشد. هدف ISMS ايجاد يک سيستم مديريتي پشتیبانی شبکه است حال اگر مديريت تعهدي نسبت به اجرايي شدن ISMS نداشته باشد پياده سازي آن نه تنها به بهبود امنيت در سازمان کمک نمي کند بلکه سازمان را مختل نيز خواهد کرد. 1-2 مشکلات کارکنان • عدم آگاهي مناسب منابع انساني- پيش از پروژه ISMS آگاهي لازم به کارمندان داده نمي شود. • کمبود منابع انساني متخصص – عدم حضور نيروي متخصص در حوزه فناوري اطلاعات در سازمان، مشکلات بسياري را از ابتدا تا انتهاي پروژه به همراه خواهد داشت . • مقاومت کاربران در برابر تغيير • عدم برقراري ارتباط موثر -مديران امنيت اطلاعات مي بايست قادر به ارتباط موثر با کاربران نهايي و از طرف ديگر مديران ارشد و هيئت مديره باشند. 1-3 مشکلات سازمانی • عدم بلوغ سازماني - عدم بلوغ سازماني در بکار گيري سيستم مديريتي از مهمترين موانع در ايجاد ISMS در هر سازمان محسوب مي شود. • تغيير ساختار سازماني – تغيير محدوده و ادارات انتخاب شده در پروژه و گاهي تلفيق و جدا سازي ادارات از ديگر مشکلات پياده سازي است • عدم استفاده از مشاور مناسب - انتخاب مناسب پيمانکاري که تخصص لازم را داشته باشد و متدولوژي مناسبي در پياده سازي ارايه دهد • نداشتن متولي ISMS در سازمان- به دليل ماهيت پروژه که موضوع امنيت است معمولاً در سازمان ها اداره حراست مسئوليت پروژه را بر عهده مي گيرد در صورتيکه سهم بيشتر اين پروژه مربوط به IT است . • عدم تخصيص بودجه مناسب- بسياري از مديران از انتخاب معيار مناسب جهت تعيين رقم بودجه غافل مي شوند و با صرف هزينه کمتر و عدم تخصيص بودجه مناسب براي پروژه شرايط نامناسبي را فراهم مي کنند. 1-4 مشکلات فني : • وجود نرم افزار هاي قديمي و سيستم عامل هاي غير اورجينال - از نقطه نظر فني وجود نرم افزار هاي قديمي و سيستم عامل پسیو شبکه هاي غير اورجينال يکي از جدي ترين چالشهاي امنيتي به شمار مي رود. • عدم وجود الگوي مناسب توسعه با ديدگاه فناوري اطلاعات ، اين مساله باعث عدم مکانيزه شدن بسياري از فرايند هاي سازمان و در نتيجه عدم امکان پياده سازي مناسب سيستم امنيت اطلاعات خواهد شد. 1-5 مشکلات مناقصه در پروژه هاي سيستم مديريت امنيت اطلاعات، محصول نهايي در انتهاي پروژه تحويل کارفرما نمي شود و ماهيت پروژه ايجاد سيستم و جاري ساختن اين سيستم در سازمان است. کارفرما با بيان نيازمندي هاي خود و شرکت کنندگان در مناقصه با توصيف روشي جهت پوشش دهي آنها در مناقصات شرکت مي کنند . ار آنجائيکه برداشت متفاوتي از اين نيازها و الزامات مي شود، شرکت کنندگان پروپزالهاي متفاوتي ارائه مي دهند و در نتيجه قيمت هاي پيشنهادي متفاوتي ارائه مي شود که اين مسئله باعث مي شود، قيمت کمتر در مناقصه برنده شود و انتخاب درستي براي پيمانکار صورت نگيرد . 2 نتيجه گيري: مشكلات مديران امنيت اطلاعات اين است كه بسياري از مواقع مجبور مي شوند نقش يك متخصص فني با ديدگاه مديريتي فرمان دهنده را بپذيرند. آن ها معمولا تصميمات مربوط به امنيت اطلاعات را بدون درگير كردن يا مذاكره با كاركنان مي گيرند.، مديريت خوب فناوري اطلاعات به طور فزاينده بستگي به انسان ها و همچنين فرآيندها و ملاحظات فني دارد. مديران امنيت فناوري اطلاعات به طور فزاينده براي جايگزيني رويكرد كنترلي با يك سبكي كه بيشتر دانشگاهي باشد، فعاليت دارند. اين شامل كمك میکروتیک به كاربر نهايي و بحث و مذاكره و تصميم گيري در مورد مسائل امنيت اطلاعات است. متاسفانه تحقيقات نشان داده است كه اين دو نقش گاهي اشتباه گرفته مي شود و اين مي تواند به تناقضاتي در پيام هايي كه به كاربران نهايي فرستاده مي شود بيانجامد. مديران امنيت اطلاعات از برخي از مشكلات ذاتي در سازمان، آگاه هستند. از طرفي اگر آن ها يك دستور را بگيرند و وضعيت را كنترل كنند پس از آن موقعيت آنها به گونه اي مي شود كه بيشتر توجهشان معطوف به كاربر نهايي شده و كمتر مي توانند به خود توجه داشته باشند. از سوي ديگر اگر مدير امنيت اطلاعات يك رويكرد بيشتر دانشگاهي و مبني بر اختيار كاربر نهايي براي تصميم گيري بيشتر با توجه به امنيت اطلاعات داشته باشد، پس از آن احتمال رخ دادن حوادث (حداقل در كوتاه مدت) بيشتر خواهد شد و اشتباهات بيشتري به وجود مي آيد. اين حالت نياز به پذيرش و شايد سرمايه گذاري بيشتر براي بهبود آن را دارد. مصاحبه با مديران امنيت اطلاعات نصب شبکه اشكار كرد كه آن ها برروي صحبت، ارائه و تقويت ايده ها تمركز دارند ولي توجهي به گوش دادن به كاربر نهايي ندارند. در نهايت پياده سازي سيستم مديريت امنيت اطلاعات به صورت يک پروژه نيست، که روزي شروع و روزي پايان داشته باشد . ISMS يک سيستم است که بايد از همان ابتدا در لايه هاي داخل سازمان نفوذ کند و امنيت ايجاد شده در سالهاي متوالي توسط کميته هاي راهبردي و استراتژيک سازمان بهبود يابد
اعلام نتایج کنکور سراسری